زنگی, بهنام, آیتاللهی, حبیبالله, فهیمیفر, اصغر. (1391). بررسی موقعیت اجتماعی نقاشی دیواری پس از انقلاب در ایران (با رویکرد جامعهشناسی پییر بوردیو). فصلنامه نگره, 7(24), 85-101.
بهنام زنگی; حبیبالله آیتاللهی; اصغر فهیمیفر. "بررسی موقعیت اجتماعی نقاشی دیواری پس از انقلاب در ایران (با رویکرد جامعهشناسی پییر بوردیو)". فصلنامه نگره, 7, 24, 1391, 85-101.
زنگی, بهنام, آیتاللهی, حبیبالله, فهیمیفر, اصغر. (1391). 'بررسی موقعیت اجتماعی نقاشی دیواری پس از انقلاب در ایران (با رویکرد جامعهشناسی پییر بوردیو)', فصلنامه نگره, 7(24), pp. 85-101.
زنگی, بهنام, آیتاللهی, حبیبالله, فهیمیفر, اصغر. بررسی موقعیت اجتماعی نقاشی دیواری پس از انقلاب در ایران (با رویکرد جامعهشناسی پییر بوردیو). فصلنامه نگره, 1391; 7(24): 85-101.
بررسی موقعیت اجتماعی نقاشی دیواری پس از انقلاب در ایران (با رویکرد جامعهشناسی پییر بوردیو)
1دانشجوی دورۀ دکتری پژوهش هنر دانشگاه تربیت مدرس، شهر تهران، استان تهران.
2دانشیار دانشکدۀ هنر دانشگاه شاهد، شهر تهران، استان تهران
3دانشیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس
تاریخ دریافت: 04 مهر 1391،
تاریخ بازنگری: 28 بهمن 1392،
تاریخ پذیرش: 25 بهمن 1391
چکیده
مقالۀ حاضر به تحلیل نقاشی دیواری معاصر پس از انقلاب و سرمایههای نمادین، اجتماعی و فرهنگی حاکم بر آن میپردازد، که حاکی از تحولات سیاسی و اجتماعی و کنشها و میدانهای قدرت در حوزۀ نقاشی و میدان قدرت دولتی است. فرضیۀ اصلی مقاله این است که نقاشی دیواری در هر دوره تحت نفوذ میدانهای قدرت تولید میشود. برای آزمون این فرضیه، آثار نقاشی دیواریِ پس از انقلاب در شهر تهران در نظر گرفته شده است. چگونگی فعالیت عاملان حاضر (هنرمندان نقاش)، جایگاه و مواضع این میدان هنری در موقعیتهای اجتماعی، سیاسی و هنری زمانهشان، نوع سرمایهها و منشهای ایشان عمده پرسشهای مطرح در این نوشتار است. روش تحقیق این مقاله با بهرهگیری از روششناسی جامعهشناختی پییر بوردیو بوده و به تحلیل تکوین میدان نقاشی دیواری در فضای اجتماعی پس از انقلاب میپردازد.
در نتیجۀ پژوهش حاضر درمییابیم که سبک نقاشی دیواری در دورۀ مدنظر حاصل تمایز معنادار از نقاشیدیواری ایران قبل از انقلاب و براساس سرمایۀ فرهنگی برآمده از حاکمیت سیاسی وقت ایران بوده است. وابستگی نقاشی دیواری به میدان قدرت، در بحبوحۀ انقلاب و همزمان با پیروزی آن، این هنر را به کانون اصلی قدرت که تودههای مردمی و جریانهای انقلابی بودند متصل میکرد و با آغاز دورۀ تثبیت انقلاب و سازماندهی میدان قدرت این هنر تحت حمایت و تأیید آن به کار گرفته شد.
1PH.D Student of Art research, University of Tarbiat Modares, Tehran, Iran.
2Associate Professor, Shahed University, Tehran, Iran.
3Associate Professor, University of Tarbiat Modares, Tehran, Iran.
چکیده [English]
The present article analyzes the contemporary post revolution wall painting art and the symbolic, social and cultural capital dominant on it that are indications of social and political changes, actions and field of power within the scope of painting and state field of power.
The main hypothesis in the article is that the wall painting art is produced while being influenced by the field of power in every period and to test the mentioned hypothesis there are considered the post revolution wall paintings in the city of Tehran. The way the present artists act, the position and place of this artistic field in social, political and art situations, the type of the capital and their habitus, all are the major questions considered within this paper. The research method is also based on Pierre Bourdieu sociological views and tries to analyze the genesis of wall painting field in social space after the revolution.
The conclusion shows that the style of the specified period wall paintings is the result of a meaningful differentiation from the pre revolution paintings and is based on the cultural capital which is itself resulted from the current political governance.
The dependence of wall painting to the field of power, in the height of revolution and simultaneous with its victory, connected this art to the main focus of power, the Mass and revolutionary forces, and was supported and confirmed by the revolution after its consolation and establishment of field of power.
کلیدواژهها [English]
Post-revolutionary Wall painting, Bourdieu’s Sociology, Social Situation, Field of Power, Capital