Semiotic Analysis of the Representation of “Death” Content in the Images of Herat and the Second Tabriz Schools(Case Study: the Image of the Death of Siyâvash in the Shahnamehs of Baysonghor and Shah Tahmasp)

Document Type : Research Paper

Authors

1 MA in Art Research at Science & Arts University

2 PhD, Assistant Professor, Department of Art, Faculty of Art & Architecture, Shiraz University,Shiraz,

10.22070/negareh.2021.5006.2365

Abstract

One of the most important and fundamental secrets of the universe is death; explained in different ideas and worldviews in various forms and methods. On one hand, the representation of this theme, in the form of art media, is taken from the same ideas and worldviews explaining it; on the other hand, it is derived from its worth as well as its stylistic and media limitations. Literature, in the field of Persian miniature in a relatively long historical context, has also had a great effect on forming different themes. The narrative literature in Iran had always been one of the most prominent sources of inspiration to manifest artists of the other media; among which visual and performing arts have more contributions. The Iranian miniature had depended on the literature to a great extent. So, by the middle of the Safavid era, the Iranian miniature was categorized as a subset of the “calligraphy” art which its major function had been the visualization of literary narratives.
Reviewing miniature works of the Herat and the Second Tabriz Schools showed that nearly one hundred and fifty images refer directly and indirectly to the theme of death – their notable examples are seen in the Shahnamehs of Baysonghor and Shah Tahmasp. The main problem in this research, regarding the theme of death in Iranian images, is responding to the question of how one can get to one knowledge about the representation of this theme in the images. The ultimate aim of the research is to gain the full and profound knowledge about the features of forms, themes, and contents of the Iranian miniature; the most superior form of art in this land. Its functional purpose is to study semiologically the images with the theme of death in two illustrated Shahnamehs of Baysonghor and Shah Tahmasp. Based on the patterns of layered semiology, the research aim is achieved through analyzing the linguistic, visual, and cognitive semiotics. The research will respond to the following questions:

How linguistic and visual symbols, related to the theme of death, are matched with each other in the studied images?
Can anyone reach one knowledge about the representation of the theme of death in the studied works?

 
Iranian paintings have been studied by many methods and models. Some researchers have tried to provide an aesthetic and formal reading of the painting, while others have re-examined the overt or covert meaning of these works, and in these studies, some have considered themselves bound to align with new study methods and patterns. Researchers, on the other hand, have not bound themselves to any cognitive pattern and have left their minds, hearts, and senses free for intuitive cognition. The researches of the first group are formulated and minimalist studies that have not been able to fully identify and discover some of the basic features of these works. On the other hand, the results and interpretations of the research of the second group cannot be repeated and proven. Therefore, it is necessary to find a solution or model that can eliminate the listed shortcomings in the field of painting research. “Layered semiotics” is a theoretical and efficient approach that provides the basis for extensive analysis of texts in the context of the interactive relationship between sign systems and textual layers that creates a complex network of semantic relationships. “Layered semiotics” is an approach in the process of which the researcher or the audience, by entering from the outer layer of the work to the semantic layers, goes through the outer meaning to its inner meaning. The result of this journey is neither minimalist nor unprovable, and the choice of this method and pattern in the study and selection of selected works of Iranian painting, reveals the importance of this research. This descriptive-analytic study has a poststructural semiology approach. The data collecting uses the library and documentary method. Furthermore, the Delphi method has been used to analyze the research qualitatively – experts in miniature and semiology have done it in the form of an open and exploratory interview. The samples studied in this study have been purposefully selected, which include two images with a common narrative and related to the theme of death. It should be emphasized that the criterion for selecting these two paintings was their common theme which is portrayal of the narration of "Siyâvash's death".  The linguistic and visual features and the type of adaptation of the signs are different from each other in the studied images. But, the results suggest that the common knowledge of the two images should be considered in the study of the cognitive layer of images. It seems that though the works have been pictured in two separate periods with different stylistic knowledge and skills, both of the artists had been successful in the tragic, yet the eternal and mythical representation of death.

Keywords

References

آژند، یعقوب. (1384)، مکتب نگارگری تبریز و قزوینـ مشهد، تهران، فرهنگستان هنر.
آژند، یعقوب. (1387)، مکتب نگارگری هرات، تهران، فرهنگستان هنر.
احمدی، بابک. (1381)، از نشانه‌های تصویری تا متن (به‌سوی نشانه‌شناسی ارتباط دیداری)، تهران، نشر مرکز.
افشاری، مرتضی. آیت‌اللهی، حبیب‌الله، رجبی، محمدعلی،(1389)، بررسی روند نمادگرایی شمایل‌ها در نگارگری اسلامی از منظر نشانه‌شناسی، نشریه مطالعات هنر اسلامی، شماره 13، ص 54 ـ 37.
انصاری، عبدالکریم. (1390)، روایت‌ شناسی تصاویر شاهنامۀ بایسنقری، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد در رشتۀ تصویر‌سازی دانشکده هنر‌های تجسمی دانشگاه هنر، استاد راهنما: ایرج اسکندری.
اطهاری نیک‌عزم، مرضیه. (1391)، نگاه پدیداری و عناصر طبیعی در اشعار پل والری: نمونه‌ای از نشانه - معناشناسی بینش و ادراک، نشریه پژوهش‌های ادب و زبان فرانسه، شماره 1، ص 88 ـ 71.
بصائری، سلمان، خزائی، محمد. (1392)، جلوه‌های استعاره در نظام نشانه‌ای دیداری پوسترهای عاشورایی، نشریه نقد ادبی، شماره 22، ص 65 ـ 49.
پاکبار، رویین. (1381)، دائره‌المعارف هنر، تهران، فرهنگ معاصر.
پاکباز، رویین. (1384)، نقاشی ایرانی، تهران، انتشارات زرین و سیمین.
حسنوند، محمدکاظم، سجودی، فرزان، خیری، مریم. (1384)، بررسی نگارۀ آزمودن فریدون پسرانش را از منظر نشانه‌شناسی لایه‌ای، نشریۀ هنرهای زیبا، شماره 24، ص 104 ـ 97.
حقایق، آذین، سجودی، فرزان. (1394)، تحلیل معنا‌شناختی دونگاره از شاهنامۀ فردوسی بر اساس الگوی نشانه‌شناسی اجتماعی تصویر، نشریه هنر‌های زیبا ـ هنرهای تجسمی، شماره 2، ص 5-12.
سجودی، فرزان. (1383)، نشانه‌شناسی کاربردی، تهران، نشر علم.
سجودی، فرزان. (1387)، مقالات اولین هم‌اندیشی نشانه‌شناسی هنر، تهران، فرهنگستان هنر.
سجودی، فرزان. (1387)، نشانه‌شناسی: نظریه و عمل، تهران، نشر علم.
سید‌الشهدایی، رویا. (1383)، خوانشی زیبا شناسانه از مرگ در شاهنامه فردوسی (مرگ سیاوش)، فصلنامه پژوهش‌های ادبی، شماره 4، ص 131-144.
شاهکارهای نگارگری ایران. (1384)، تهران، موزه هنرهای معاصر
شعیری، حمیدرضا. (1391)، نشانه معناشناسی دیداری (نظریه‌ها و کاربردها)، تهران، نشر سخن.
ظفرمند، سیدجواد. 1380، مفهوم فرم به‌ویژه در هنر، نشریه هنرهای زیبا، شماره 11، ص 13 ـ 21.
علیدوستی، سیروس. (1385)، روش دلفی: مبانی، مراحل و نمونه‌هایی از کاربرد، فصلنامه مدیریت و توسعه، شماره 31، ص 8-24.
غلامپور گلی، محبوبه، حسام‌پور کرمانی، منصور. (1393)، تحلیل نشانه شناختی تصویری از یک نگارۀ نسخه خطی هزار و یک‌شب به روش یوری لوتمان، نشریه نگارینه هنر اسلامی، شماره 1، ص 89 ـ 69.
فرید، امیر، پویان مجد، آزیتا. (1391)، بررسی و تحلیل شمایل شناسانۀ نگاره کشته شدن شیده به دست کیخسرو، فصلنامه علمی پژوهشی نگره، شماره 24، ص 49-66.
کارول، نوئل. (1392)، درآمدی بر فلسفه هنر، تهران، انتشارات فرهنگستان هنر.
کثیری، آتوسا، رهنورد، زهرا، دیباج، سید موسی. (1388)، تقابل طبیعت و فرهنگ در نگارۀ زال و سیمرغ (تحلیل نشانه‌ شناختی تصویری از شاهنامۀ طهماسبی)، نشریۀ هنرهای زیبا، شماره 27، ص 103-110.
مرادخانی، علی، عتیقه‌چی، نسرین. (1397)، تفسیر نشانه شناختی رنگ از منظر حکمی در نگارگری ایرانی اسلامی، نشریۀ رهپویه هنر، شماره 1، ص 21 ـ 5.
مقبلی، آناهیتا، پیامنی، بهناز. (1395)، تحلیل نشانه شناختی سبک سه نگارۀ شاهنامۀ فردوسی با عنوان کشتن بهرام گور اژدها را، پژوهشنامۀ ادب حماسی، شماره 21، ص 201-228.
مهاجری، مهدیس، فهیمی‌فر، اصغر. (1398)، تحلیل نشانه شناختی عرفان در نگارۀ اسکندر و زاهد اثر کمال‌الدین بهزاد بر اساس دیدگاه چارلز پیرس، نشریه نگره، شماره 50، ص 121 ـ 109.
موسوی، اشرف‌السادات، مصباح، گیتا. (1390)، تحلیل ساختار روایت در نگارۀ مرگ ضحاک بر اساس الگوی کنشی گریماس، نشریۀ هنر‌های زیبا‌ـ ‌هنرهای تجسمی، شماره 45، ص 23-32.
یاکوبسن، رومن. (1390)، ساختارگرایی، پساساختارگرایی و مطالعات ادبی (مجموعه مقالات)، ترجمه به سرپرستی فرزان سجودی، تهران، حوزه هنری.
یوسفی، سهیلا. (1390)، بررسی ساختار مرگ شخصیت‌ها در دو بخش اسطوره‌ای و حماسی شاهنامه، پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشتۀ زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، استاد راهنما: دکتر ابوالقاسم قوام.
 
Hutcheon. Linda.(2006), A Theory of Adaptation. NY and London: Routledge.
 
 
 
Negareh Journal
Volume 17, Issue 64
December 2023
Pages 161-177

Files

History

  • Receive Date: 08 December 2020
  • Revise Date: 15 April 2021
  • Accept Date: 26 April 2021

Share

How to cite

Statistics